Jeżeli lekarz zalecił podwładnemu stosowanie do pracy przy monitorze soczewek korygujących, to zwrot pieniędzy za ich zakup nie podlega oskładkowaniu.

ZUS z Gdańska w interpretacji indywidualnej przepisów (decyzja nr 218 z 5 czerwca 2014 r., DI/100000/43/589/2014) wyjaśnił, że świadczenie pieniężne z tytułu zwrotu kosztów nabycia okularów nie może korzystać z wyłączenia składkowego na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
W myśl tego przepisu podstawy wymiaru należności nie stanowią korzyści materialnych wynikających z układów zbiorowych pracy, regulaminów lub przepisów o wynagradzaniu, a polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.
ZUS podkreślił, że do zastosowania wspomnianego wyłączenia konieczne jest, by przychód miał postać niepieniężną oraz by pracownicy ponosili za uzyskaną korzyść częściową odpłatność choćby symboliczną. Jeśli zatem przedsiębiorca nie chce dokonywać samodzielnie zakupu okularów korygujących, ale zamierza zwracać na podstawie wewnętrznych przepisów koszty ich nabycia wszystkim zatrudnionym, np. na podstawie przedstawionej faktury, to musi opłacić składki.
Brzmienie par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia nie pozwala na wyłączenie z podstawy wymiaru składek ekwiwalentu. Jest to natomiast możliwe na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 6 wspomnianego aktu, który stanowi, że z podstawy wymiaru składek wyłączona jest wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bhp oraz ekwiwalenty za te świadczenia regulowane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra. Ma on zatem zastosowanie do pracowników spełniających warunki określone w rozporządzeniu w sprawie bhp na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. Chodzi o korzystających z nich co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy, którzy muszą stosować okulary korygujące wzrok zgodne z zaleceniem lekarza, co potwierdziły badania lekarskie.
Problem w tym, że przepisy nie precyzują pojęcia okularów korygujących. Wielu ekspertów uważa, że również w sytuacji, gdy pracodawca zapewnia pracownikowi soczewki kontaktowe, których potrzeba stosowania wynika z zaleceń lekarza, wartość tego świadczenia nie stanowi podstawy wymiaru składek na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia.

Przepisy nie precyzują pojęcia okularów korygujących

Podstawa prawna
Par. 2 ust. 1 pkt 6, par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 1998 r. nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Par. 8 ust. 2, par. 2 pkt 4 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz.U. z 1998 r. nr 148, poz. 973).