Bank udzielający kredytu najpierw zbada zdolność kredytową, a zaraz potem ustala zazwyczaj zabezpieczenie spłaty należności. Bank może udzielić kredytu lub pożyczki pod warunkiem ustanowienia dodatkowego sposobu zabezpieczenia, np. w postaci prawa do potrącenia swojej wierzytelności z wierzytelnością drugiej strony. Zgodnie z art. 92 ust. 2 prawa bankowego może bowiem potrącić ze swego długu wierzytelność, której termin wymagalności jeszcze nie nadszedł, jeżeli podmiot będący dłużnikiem został postawiony w stan likwidacji oraz we wszystkich tych przypadkach, gdy służy bankowi prawo ściągnięcia swych wierzytelności przed nadejściem terminu płatności. Potrącenie nie może być dokonane w zakresie, w jakim wierzytelność z rachunku bankowego została zajęta jako przedmiot egzekucji należności z tytułu zobowiązań podatkowych.
W praktyce oświadczenie o potrąceniu to oświadczenie woli jednej strony, o którym mowa w art. 61 kodeksu cywilnego. Art. 92 ust. 2 prawa bankowego, w odróżnieniu od ustawowego potrącenia określonego w przepisach kodeksu cywilnego (art. 498 – 505), umożliwia dokonanie potrącenia nawet w sytuacji, gdy wierzytelność banku nie jest jeszcze wymagalna, czyli nie upłynął jeszcze termin do spłaty aktualnego zadłużenia. Bank może skorzystać z praw do potrącenia, gdy kredytobiorca będący osobą prawną, np. sp. z o.o., lub jednostką organizacyjną, której przepisy szczególne przyznają osobowość prawną, np. spółką komandytową, osiągnie stan likwidacji. Może też wystąpić sytuacja, w której bankowi będzie przysługiwać prawo ściągnięcia swych wierzytelności przed nadejściem terminu ich płatności.