Środek egzekucyjny nie staje się bezskuteczny, gdy na rachunku bankowym podatnika nie ma pieniędzy.
Naczelny Sąd Administracyjny przyznał wczoraj rację organom egzekucyjnym w sprawie dotyczącej możliwości umorzenia postępowania egzekucyjnego na skutek przedawnienia zobowiązania podatkowego w VAT.
Podatnik zaskarżył decyzję organu podatkowego dotyczącą zastosowania środka egzekucyjnego w postaci zajęcia rachunku bankowego, o którym został zawiadomiony przed upływem pięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązania.
Zgodnie z art. 70 par. 4 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.
Zdaniem podatnika zastosowana przez organ podatkowy egzekucja nie była skuteczna ze względu na to, że na rachunku bankowym nie było środków pieniężnych, które mogłyby podlegać egzekucji. W konsekwencji nie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia terminu zobowiązania podatkowego. Zajęcie rachunku było też jedynym środkiem egzekucyjnym. Według podatnika oznacza to, że jego zobowiązanie podatkowe uległo tym samym przedawnieniu, a postępowanie egzekucyjne powinno zostać umorzone.
Naczelny Sąd Administracyjny nie zgodził się z argumentacją podatnika. W ocenie sądu to, że na rachunku podatnika nie były zdeponowane żadne środki pieniężne, nie ma znaczenia dla skutecznego zastosowania środka egzekucyjnego.
Zgodnie z ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego jest dokonane z chwilą doręczenia bankowi zawiadomienia i co najważniejsze, obejmuje także te kwoty, które nie były na rachunku bankowym w chwili zajęcia, ale zostały wpłacone na ten rachunek po dokonaniu zajęcia. Organ dokonuje więc zajęcia wierzytelności, kiedy te pojawią się na rachunku bankowym.
Wyrok jest prawomocny.
Sygn. akt II FSK 1978/09