Opłaty związane z najmem samochodów osobowych można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów jedynie do wysokości limitu (150 tys. zł) – potwierdził WSA w Warszawie.
Sprawa dotyczyła spółki energetycznej. W ramach usług dodatkowych podpisuje ona ze swoimi klientami (którzy kupią energię) również umowy ramowe, na podstawie których umożliwia im zawarcie umów związanych z używaniem samochodów osobowych, czyli umowy leasingu operacyjnego, wynajmu wraz z ich ubezpieczeniem. Firma najpierw bierze w leasing lub najem takie auta, a następnie podpisuje umowy na korzystanie z nich przez klientów.
Spór dotyczył tego, czy spółka musi do opłat za najem i leasing aut wykorzystywanych w sposób mieszany stosować ograniczenia dotyczące zaliczania do kosztów uzyskania przychodów. Chodzi o limit wynoszący 150 tys. zł, obowiązujący od 1 stycznia 2019 r. Przepisy pozwalają zaliczać do kosztów podatkowych opłaty wynikające z umów leasingu samochodu osobowego, a także najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze do wysokości limitu. Opłaty ponad limit są z kosztów wyłączone.
Spółka stała na stanowisku, że w przypadku najmu czy leasingu auta osobowego oraz gdy opłaty z tym związane nie obejmują wartości wynajmowanego pojazdu, ograniczenia nie mają zastosowania. Zdaniem spółki wykorzystuje ona samochody wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zasadniczo nie zgodził się ze spółką. Uważał, że będzie korzystała z wynajętego lub leasingowanego samochodu osobowego w tzw. sposób mieszany, a więc do własnej działalności i do innych celów. W obu przypadkach – najmu i leasingu – ma więc do niej zastosowanie ograniczenie z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT. Organ wskazał, że gdyby przyjąć, że przepis ten nie ma zastosowania w przypadku korzystania z wynajętego samochodu osobowego, to byłby on martwy i nigdy nie miałby zastosowania. Skoro więc spółka ponosi opłaty wynikające z umowy leasingu lub umów najmu (z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego), musi stosować ograniczenia z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT. Tak samo w sytuacji, gdy będzie oddawała leasingowany lub wynajmowany samochód osobowy bezpośrednio swoim kontrahentom na podstawie umowy z nimi.
Spór przed sądem dotyczył już tylko najmu. WSA w Warszawie zgodził się z organem. Sędzia Beata Sobocha wyjaśniła, że konstrukcja art. 16 ust. 1 pkt 49, 49a i 51 jest jednoznaczna i jasna. – Organ słusznie wskazał, że opłaty związane z najmem podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów, przewidzianym w powyższych przepisach – wskazała. Dodała, że nie zmienia tego art. 16 ust. 5c ustawy o CIT, wyłączający stosowanie limitu jedynie do opłaty związanej ze spłatą wartości samochodu. Co więcej, to wyłączenie dotyczy tylko umów leasingu. Wyrok jest nieprawomocny.

orzecznictwo

Wyrok WSA w Warszawie z 7 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1512/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia